68-86 Farringdon Road / Sheppard Robson Building

+ 16

توضیحات متن ارائه شده توسط معماران. 68-86 سایت پیچیده و محدود جاده Farringdon - که زمانی پارکینگ چند طبقه بود - به عنوان یک زبان طراحی جسورانه برای یک هتل و ساختمان اداری جدید عمل می کرد که التقاط منطقه را جشن می گرفت. این توسعه چند منظوره که بین بولینگ گرین لین و وینارد واک در امتداد جاده فرینگدون واقع شده است، از یک هتل جدید ویتبرد سنتر ۱۸۰ کلیدی از برند پریمیر اینن در مجاورت یک ساختمان اداری سوداگرانه برای CLI Dartriver تشکیل شده است. فضای خیابانی این خیابان شلوغ لندن با فضاهای خرده فروشی، کافه هتل و پذیرش در طبقه همکف جان می گیرد.

این دو ساختمان متمایز، با مجموعه ای از ارتباطات و تفاوت هایی که به دقت طراحی شده اند، گرد هم می آیند تا توده خطی شهری را به شکل های واضح و خوانا که با همسایگی متناسب است، دوباره تعریف کنند. این ترکیب با زمین شیب دار هماهنگ است و به ویژگی های شهری مختلف در هر دو انتهای توسعه پاسخ می دهد: در شمال، مقیاس هتل به ساختمان های مسکونی اطراف آن احترام می گذارد، در حالی که طراحی در ارتفاع رشد می کند تا ساختمان های اداری در مقیاس بزرگ را مورد توجه قرار دهد. به سمت جنوب. گروه بندی طراحی - مجموعه ای از خلیج های به هم پیوسته - به نسبت و مقیاس بلوک های مسکونی ویکتوریایی اشاره دارد که زمانی محل را اشغال می کردند.

داستان شهری پروژه نیز توسط خطوط قطاری که در زیر سایت قرار دارند شکل گرفته است. این محدودیت به این معنی بود که عملی ترین و پایدارترین رویکرد حفظ پایه ها و ساخت یک سازه سبک وزن بالای آن بود که سر و صدا و ارتعاشات اتاق های هتل بالا را کاهش می داد و یک سازه بتنی و فولادی عایق صوتی برای دفتر کار.

از پایه حفظ شده، یک روبنای سبک بر پایه فولاد رشد کرد و بارها با استفاده از پانل های فلزی برای تعریف نمای بیرونی ساختمان به حداقل رسید. برای هتل، رنگ برنزی انتخاب شد که به طور طبیعی در طول زمان نرم می شود و به ساختمان های آجر قرمز همسایه مربوط می شود. برای نشان دادن ویژگی خاص آن، ساختمان اداری از روی سرد طراحی شده است که به عنوان نقطه مقابل گرمای برنز عمل می کند.

نماهای تاشو عمق و علاقه به ارتفاعات را ایجاد می کند و با تغییر کیفیت مواد بازی می کند تا سطحی را ایجاد کند که شخصیت را با توجه به نور تغییر می دهد. ریتم نماها به دقت تنظیم شده است تا به هر ساختمان هویت فردی خود بدهد و نماهای غیر مستقیم پروژه را زنده کند. «مقیاس های» دقیق تر و ظریف تر هتل با ریتم هماهنگ نما فعال می شوند، در حالی که «آبشش های» بزرگ تر و قوی تر دفتر باعث افزایش نماها شده و از طریق سایه اندازی در امتداد نمای غربی و جنوبی، خنک کننده غیرفعال را فراهم می کنند. رابط ها