توضیحات متنی ارائه شده توسط معماران. هابی یک کافه در محله چاکاریتا شهر بوینس آیرس است. نام آن برخاسته از اشتیاق مشترک صاحبان آن است که اشتیاق واقعی در هنر تهیه قهوه پیدا می کنند. آنها از کشف طعم ها، جفت ها و غذاهای جدید لذت می برند.
از آنجا مفهوم Hobby به عنوان فضایی پدیدار می شود که در آن دوستداران قهوه می توانند این اشتیاق مشترک را به طور کامل تجربه، تمرین و لذت ببرند. ایده هنر به عنوان یک صنعت متولد می شود. فعالیتی که از طریق تجربه آموخته می شود. هویت پروژه با رویکرد هنری آن تعریف میشود که اصالت و منحصربهفرد بودن کار دستی را در بر می‌گیرد. این کافه با الهام از مفهوم ژاپنی وابی سابی، زیبایی را در نقص و زودگذر ترویج می کند. از معماری گرفته تا سرامیک و لوازم جانبی نور، هدف این است که طراوت و ظرافت سادگی و روستایی بودن را به تصویر بکشیم. همچنین یک فرآیند طبیعی و منحصر به فرد را در هر مرحله پیشنهاد می کند، با تمام قطعات طراحی شده برای این فضا توسط صنعتگران، با دست و اندازه گیری شده است.
چیدمان کافه به صورت استراتژیک طراحی شده است و پیشخوان را تا حد امکان نزدیک به پیاده رو قرار می دهد. این تصمیم نه تنها یکپارچگی با محیط اطراف را هدف قرار می دهد، بلکه تعامل اجتماعی و زندگی شهری را در مناطق اطراف تقویت می کند. پیشخوان، ساخته شده از بتن در محل و حکاکی شده با دست، با نشستن در نزدیکی ورودی تکمیل میشود و از تفاوت ارتفاع بین فضای داخلی و خارجی کافه استفاده می‌کند و فضایی پویا از نظر کاربری و مقیاس ایجاد می‌کند. سیستم محفظه ای که برای Hobby طراحی شده است از یک دروازه بالابر خودکار تشکیل شده است که به کافه شخصیتی متمایز می دهد که یادآور یک کارگاه است. این ویژگی تطبیق پذیری را برای اتصال مستقیم به پیاده رو و سازگاری با شرایط آب و هوایی مختلف در طول سال ارائه می دهد. دروازه می تواند بسته بماند و فقط درب ورودی و پنجره جانبی را برای سفارشات و تحویل باز کند یا می تواند کاملاً باز شود و مرزهای بین فضای داخلی و خارجی کافه را محو کند.
پالت رنگی پیشنهادی بر اساس رنگ‌های خاکستری و خنثی است که از مواد طبیعی و خام به همراه بافت‌های روستایی بدون رنگ گرفته شده است. این رنگ‌ها با عناصر فلزی، چوب‌ها و روکش‌های چرمی تکمیل می‌شوند و فضایی گرم و دلپذیر ایجاد می‌کنند که نشان‌دهنده هویت قوی محله است. تمام تجهیزات، از میز و صندلی گرفته تا مبلمان ثابت و متحرک، و همچنین وسایل روشنایی، ظروف غذاخوری و تزئینات، منحصراً برای Hobby طراحی شده بودند. از مواد طبیعی و بافت‌های روستایی برای ارتقای هویت زیبایی‌شناختی فضا، تضاد پوشش‌های روستایی با رنگ‌های تصفیه‌شده و تقویت هویت کارگاه صنعتگران استفاده شده است. پیشنهاد غذای قهوه همراه با مشاوران غذا و به طور همزمان با پروپوزال هویت معماری توسعه داده شد و اطمینان حاصل کرد که نتیجه نهایی یک تجربه حسی یکپارچه است. میزها با رویه های فلزی پخته شده در کوره و پایه های بتنی نامنظم طراحی شده بودند که مکمل بتن چکشی پیشخوان بوده و تضادهایی را ایجاد می کند که موادی از پرداخت های روستایی، صنایع دستی و ناقص را با پرداخت های صاف، منظم و ظریف ترکیب می کند. این میزها با انواع صندلی و نیمکت در فرمت های مختلف همراه هستند.
میز اصلی مشترک از یک تکه سدر آبی ساخته شده است که با براقیت طبیعی تمام شده است و شبح اصلی خود را به نمایش می گذارد. پایه آن به عنوان یک آکاردئون با روکش روی تا شده در زوایای قائم برای اطمینان از استحکام آن در تضاد با فرم ارگانیک چوب در نظر گرفته شد. برای همراهی با میز اصلی، نیمکت های توتم مانند یکپارچه با اشکال هندسی ساده طراحی شده و از چوب کاج و گردو ساخته شده است. صندلی‌های کافه داخلی از بخور روستایی و تخته‌های چوب کاج ساخته شده‌اند که زیبایی‌شناسی ناقص پروژه را در بر می‌گیرد. آنها همچنین با صندلی های طراحی تکمیل شدند و ایده ناهمگونی مبلمان را تقویت کردند.
کابینت کتابخانه همراه با میز عمومی به طور یکپارچه با پیشخوان ادغام می شود و فضای ذخیره سازی برای تجهیزات کافه فراهم می کند. طراحی آن با ورقه های فلزی گالوانیزه کشیده شده به دال، سوراخ شده و تا شده تا از طریق قفسه های چوبی جامد عود با پوشش های روستایی عبور کند. به همین ترتیب، ماژول های چوبی زیر پیشخوان طراحی شدند، که با شیب پایه میز مشترک هماهنگ شده و لمس متمایزی را به منطقه ارائه می دهند.
این پیشنهاد به سرویس‌های آشپزخانه و سرویس‌های بهداشتی گسترش می‌یابد، جایی که یک مرز شفاف و قابل نفوذ از طریق یک پرده فلزی طراحی شده است که کل فضا را بازسازی و یکپارچه می‌کند و تضاد بین بافت‌های سرد و گرم ایجاد می‌کند.
با توجه به تجهیزات فضای باز، آن را با تراورس های طبیعی کبراکو ساخته شده است، روی هم چیده شده و برای ارائه انعطاف پذیری و پویایی در استفاده، به عنوان صندلی یا سطوح حمایتی عمل می کند. این قسمت با میزهای اضافی با ویژگی های مشابه با میزهای داخل محل و صندلی های متحرک تکمیل می شود و ترکیبی از سبک ها و گزینه ها را اضافه می کند. این منبع، همراه با زیبایی شناسی غالب کافه، فضایی گرم با هویت محله ای قوی در خیابان عمومی ایجاد می کند.
از نظر طراحی گرافیکی محوطه، با کاربردهای ساده بر روی شیشه و برخی عناصر نقاشی شده با دست، به طرز ماهرانه ای به کار گرفته شد و هویت صنعتگر را با سبکی ساده و مینیمال ادغام کرد. لوگوی این برند بر روی یکی از دیوارهای کافه به عنوان یک وسیله روشنایی ساخته شده است که از سه عنصر در ورق فلز برنز فلورانسی چکش کاری شده تشکیل شده است. این، همراه با چراغ‌های آویز دیگر از نمد، بتن، و منسوجات مختلف صنایع دستی، با وسایل روشنایی خطی مینیمالیستی در تضاد است و فضای سالن را تکمیل می‌کند. در نتیجه، این پروژه مبتنی بر درک عمیق زیبایی‌شناسی و اصالت است و سه واقعیت اساسی را در بر می‌گیرد: ناپایداری، ناقصی و نقص. با الهام از مفهوم ژاپنی وابی سابی، فضایی متصور شد که زیبایی را در گذرا بودن و ظرافت در نقص را تجلیل می کند و یک تجربه زیباشناختی و حسی منحصر به فرد ایجاد می کند. همه جزئیات، از بافت های فرسوده گرفته تا نقص های عمدی در معماری، به دقت مورد توجه قرار گرفته اند تا فضایی ایجاد کنند که حس آرامش و هماهنگی با محیط اطراف را القا کند.
در جهانی وسواس به کمال و ماندگاری، پروژه ما به تأمل در زیبایی زودگذر اشیا و غنای ناقص می‌پردازد. این یادآوری است که زیبایی واقعی در سادگی و اصالت نهفته است و زندگی خود روند تکامل دائمی است.
source: https://www.archdaily.com/1015474/hobby-specialty-cafe-cupla-arquitectura-lucia-vallve-and-tomas-mielnikowicz