Longbranch Residence / mwworks | آرک دیلی

لانگ برانچ خانه ای است که به گونه ای طراحی شده است که نادیده گرفته شود. از جاده روستایی، یک مسیر سنگ‌ریزه‌ای به سمت خانه می‌رود و از کنار یک انبار کوچک جدید می‌گذرد. در دوردست، جایی که شیب دورتر می شود، فقط نیم نگاهی از خانه دیده می شود. هنگام نزدیک شدن، سقف کاشته شده به عنوان ادامه سطح زمین ظاهر می شود. آن تکه کوچک علف چمنزار قبلاً به خانه کلونی قورباغه ها و زیستگاه مورد علاقه انواع پرندگان تبدیل شده است. در حالی که خانه، مانند سنگ هایی که در بستر رودخانه محکم شده اند، بر مسیر زمینی که بین و از میان آن جریان دارد، تأثیر می گذارد، چشم انداز همیشه نیروی اصلی است. درختان صنوبر سر به فلک کشیده مانند ستون های عظیم در ورودی ایستاده اند. انبوهی از منگنه‌ها و تیرک‌ها با دقت از روی ریشه درختان عبور می‌کنند تا ساختمان و جنگل بتوانند زمین یکسانی داشته باشند. یک پل به داخل خانه امتداد می‌یابد، که در یک منطقه مرموز قرار گرفته است که به نظر می‌رسد هم طبیعت و هم ساختار است. این نقاط ملاقات بر ارتباط مستمر بین محیط های ساخته شده و طبیعی تأکید می کند.

هنگامی که درب ورودی باز می شود، نمای خانه باز می شود و چشم انداز سازه و همچنین سردر و منظره ای به سمت خلیج کیس در زیر نمایان می شود. هر اتاق ارتباط خاص خود را با چشم انداز ارائه می دهد، گاهی اوقات در مقیاس صمیمی و گاهی اوقات بزرگ. امروزه، جنگل و چمنزار دوباره با هم ادغام شده‌اند و لانگ‌برانچ را در بر می‌گیرند، خانه‌ای خانوادگی با آرامش، گرما و بی‌زمانی که از لایه‌هایی از مواد اولیه همراه با توجه به هنر و جزئیات ناشی می‌شود.

این ساختمان از طریق فضاهای باز، ستون‌ها، بلوک‌ها و فضاهای خالی شکل منظره را تقلید می‌کند. بلوک های سازه ای پایه با مخلوط بتن شل ریخته می شوند که ماهیت سیال ماده را در مقابل بلوک های بتنی اطراف بیان می کند. فضاهای خصوصی با سرو تیره پوشیده شده اند و تیرهای صنوبر محلی داگلاس غرفه چوبی شناور در میان آن مواد جامد را تشکیل می دهند. در آلاچیق نشیمن، شیشه های نازک از قاب سنگین جدا شده و فضا را به حداقل می رساند و ماهیت مجالس را بیان می کند. جنگل و چمنزار دوباره ادغام شده اند و خانه را در طبیعت در آغوش می گیرند.