وقتی جنیفر از چمنزارهای وسیع و زیرزمینهای خنک شیکاگو نقل مکان کرد تا در لسآنجلس مستقر شود، از دیدن درختان بالغی که بر خانههای تاریخی در محله ایست ساید سیلور لیک سایه انداختهاند، شگفتزده شد. او توضیح میدهد: «احساس روستایی در جامعه وجود دارد که باعث میشود این بخش از لس آنجلس مانند یک شهر کوچک احساس شود. من همسایههایم را میشناسم و تعداد زیادی از هنرمندان، طراحان و دیگر افراد خلاق وجود دارند که به این منطقه کشیده شدهاند.» او ادعا کرد که خانه ییلاقی به سبک اسپانیایی دارای دو اتاق خواب، حمام و ویژگیهای معماری چند صد ساله است که هر کسی که تمایل به تغییر دارد، مطمئناً به آن میچسبد. او می افزاید: “شومینه اصلی و پنجره بزرگ کنار آن چیزی است که مرا جذب کرد.” “من تحت تاثیر قدمت این جزئیات قرار گرفتم، و اینکه طبیعت بسیار واضح بود.”
شاخه های زیتون در پیش زمینه ظاهر می شوند که به عنوان پس زمینه اتاق نشیمن همیشه در حال تکامل جنیفر عمل می کند. مبل پوشیده شده با پارچه ای با نوار آبی روی لبه آن همراه با کوسن های مختلف، به جای پررنگ، کمی کسل کننده به نظر می رسد. در حالی که این ترکیب را میتوان غیرقانونی در نظر گرفت، جنیفر از لبههای منحنی صندلی کناری نزدیک به اواسط قرن یاد میکند. درخت انجیر با برگهای کوچک روی پایه و پردههای چیندار قطعاً معاصر است، اما آثار هنری باستانی که روی زمین قرار گرفتهاند، چنین نیستند. در واقع، قرار است به این صورت کج شود. او خاطرنشان می کند: “این طرح معمولی از یک فرش سفارشی است که شخصی در دهه 1960 سفارش داد و من در ایتالیا پیدا کردم. فضای دیوار دیگری نداشتم و این گوشه خالی بود.”
source: https://www.architecturaldigest.com/story/jennifer-miller-spanish-bungalow