میراندا نخل/تاکو بلندتر از معماری متنی

توضیحات متن ارائه شده توسط معماران. Miranda Palmetto خانه ای است که با استفاده ترکیبی در مقیاس همسایگی تولید می شود. این بخشی از یک سری مداخلات معماری با هدف تقویت نخل (گروهی از درختان نخل) در درختکاری چولول، فضای سبز 2.5 هکتاری با چندین دهه تاریخ است که به تولید و فروش گیاهان گرمسیری اختصاص یافته است. این پروژه که در قلب چولول، یک جامعه مایا/استعماری در شهرداری مریدا در جنوب شرقی مکزیک واقع شده است، به دنبال ارزش بخشیدن به سایت و ادغام آن در بافت فرهنگی و محیطی آن است.

هدف این پروژه ایجاد یک سبک زندگی است که در آن خانه بتواند با تقسیم بندی اجزای آن درآمد ایجاد کند و در عین حال به یکسان سازی مناطق شهری کمک کند. فرآیند طراحی با یک اسکن درختی آغاز شد، که سپس بر روی یک شبکه مبتنی بر واحد مورد استفاده در سایر مداخلات در Palmetto اعمال شد و دید جامعی از مجموعه را بهبود بخشید. این رویکرد مناطق مناسب برای ساخت و ساز را شناسایی کرد که با حیاط ها در تعامل است و حافظه تاریخی سایت را حفظ می کند.

فضای انسان نما با استفاده از اشکال و تناسبات انتزاعی از محیط ساخته شده منطقه و معماری محلی، با هدف ایجاد فضایی بدوی از زندگی در هماهنگی با طبیعت است. سقف های شیبدار تعمیر و نگهداری ناشی از باران و برگ ها را کاهش می دهند، فضای داخلی را گسترش می دهند و راحتی حرارتی را افزایش می دهند. خانه اولیه در یک سطح طراحی شده است تا نمای مهد کودک را از اتاق های ماهواره ای حفظ کند.

برنامه معماری شامل یک باغ کوچک، سه واحد تجاری، یک دروازه عابر پیاده برای دسترسی به خانه، یک حیاط هشتی برای خانه اولیه، سه اتاق اقماری با تراس بالای واحدهای تجاری، یک باغ حائل و خود خانه اولیه است. خانه اصلی شامل یک فضای اجتماعی یکپارچه است که شامل یک اتاق نشیمن، منطقه غذاخوری، آشپزخانه، حمام مهمان، اتاق رختشویی و یک منطقه خصوصی تر با یک اتاق خواب اصلی و حمام است.

هر دو بال دارای درهای جمع شونده هستند که به خانه اجازه می دهد تا به یک تراس بزرگ باز به سمت شمال شرقی تبدیل شود و بادهای غالب را جذب کند و تهویه متقابل و نور طبیعی را از طریق یک حیاط گوشه ای با استخر ایجاد کند.

پروژه Miranda Palmetto نتیجه جستجو برای جایگزین های مسکن است که نیازهای فعلی را برآورده می کند و در عین حال ویژگی های سایت را در نظر می گیرد. از آنجایی که خانه واحد اساسی شهر است، باید به نقش و ارتباط آن با سایر کاربری ها فکر کرد و نگاه به مسکن را صرفاً به عنوان یک هزینه به چالش کشید و آن را به گونه ای برنامه ریزی کرد که به اقتصاد خانواده کمک کند.