معمار آلبرتو کامپو بائزا و پروفسور کرنوبیولوژی تیل روئنبرگ جایزه روز لایت 2024 را دریافت کردند.

ساختمان‌های کامپو بائزا، که همیشه به رنگ سفید ارائه می‌شوند، پالت محدودی از فرم‌ها و مواد و همچنین جزئیاتی را به نمایش می‌گذارند که به دقت ساخته شده‌اند. بر اساس ساختارهای ساده، مستطیلی و تکراری، فضاها عاری از عناصر اضافی هستند و به آنها اجازه می دهد تا حضور و تأثیر نور طبیعی را به حداکثر برسانند. سطوح سفید همچنین باعث ایجاد حسی مطبوع می شود و صرف نظر از برنامه، بازتاب معنوی را تشویق می کند. در مقابله با سبکی بسیاری از آثار او، پروژه‌هایی مانند پس‌انداز کاجا گرانادا فضاهای غار مانندی را به نمایش می‌گذارند که در آن نور ورودی از پنجره‌های سقفی تنها به یادبودی فضاها کمک می‌کند.

به نظر می رسد ساختمان های کامپو بائزا نور روز را بر روی سطوح سفید خود جذب می کنند و حضور و قدرت شفابخش نور طبیعی را افزایش می دهند. به نظر می رسد نور در حیاط و فضای داخلی سفید او ساکن است، که معمولاً به دلیل عدم وجود مادیت، احساس کاهش جاذبه را نشان می دهد. این تقلیل گرایی مطلق، صرف نظر از کارکردهای ساختمان های او، فضایی معنوی یا اعتراف آمیز ایجاد می کند. – تفکر هیئت منصفه

پروفسور تیل روئنبرگ که به دلیل تحقیقات علمی خود در مورد کرونوتیپ ها و پیوندهای بین نور طبیعی و سلامت، رفاه و عملکرد انسان شناخته می شود، استاد ممتاز کرونوبیولوژی در موسسه روانشناسی پزشکی در دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان (LMU) در مونیخ، آلمان است. شناخته شده است که او چندین مفهوم اساسی مرتبط با ریتم های نور و شبانه روزی را ایجاد کرده است، از جمله مفهوم کرونوتیپ ها، اصطلاحی که به رابطه بین ساعت بیولوژیکی داخلی و چرخه طبیعی روز تاریکی و مفهوم “جت لگ اجتماعی” اشاره دارد. ” با اشاره به تناقضات بین ریتم دیکته شده توسط زیست شناسی و تحمیل شده توسط هنجارهای اجتماعی. تحقیقات اساسی او در چندین شاخه از جامعه از جمله پزشکی، سیاست عمومی و معماری به کار گرفته شده است.

روئنبرگ پس از ایجاد مفاهیم اولیه مرتبط با نور و ریتم های شبانه روزی، به سمت علوم انسانی و اجتماعی با تمرکز بر نور روز حرکت کرد. رونبرگ از تخصص خود در زیست‌شناسی تجربی مبتنی بر نیمکت و استفاده از داده‌های بزرگ برای رسیدگی به سؤالات پژوهشی متمرکز بر رفتار روزمره انسان در زندگی واقعی استفاده کرده است. (…) یکی از مشاهدات کلیدی رونبرگ این است که نشان دهد ساعت های انسانی به شدت تحت تاثیر چرخه نور/تاریکی طبیعی، علیرغم افزایش شهرنشینی هستند. . – تفکر هیئت منصفه

برندگان امسال توسط هیئت داوران بین رشته‌ای متشکل از معمار و نویسنده فنلاندی، جوهانی پالاسما (رئیس هیئت داوران)، پروفسور بریتانیایی علوم اعصاب شبانه روزی راسل فاستر، معمار دانمارکی و کارگردان خلاق، دورته ماندروپ، و پروفسور هلندی روان‌شناسی محیطی، ایوان دو انتخاب شدند. کورت، استاد سوئیسی شیمی دارویی گرد ولکرز، عکاس معماری هلندی لوان بان، و مدیر آمریکایی موسسه گیاه شناسی اقتصادی مایکل پالک.

با هدف تکریم و حمایت از تحقیقات علمی و اکتشاف نور روز در معماری، جایزه Daylight که توسط خیرین VILLUM FONDEN، VELUX FONDEN و VELUX STIFTUNG ایجاد شده است، هر دو سال یک بار در دو بخش جایزه Daylight برای تحقیقات و Daylight اهدا می شود. جایزه برای تحقیق جایزه دی لایت برای معماری. تاکید ویژه ای بر تعامل بین تئوری و عمل است و رشته های مختلف را به هم پیوند می دهد تا درک جامعی از اثرات مثبت نور روز ایجاد کند. برندگان قبلی این جایزه یوون فارل و شلی مک نامارا از معماران گرافتون در بخش معماری و آنا ویرز-جاستیس برای تحقیقاتش در مورد ریتم های شبانه روزی انسان و خواب تنظیم شده با نور هستند.