دوبلکس کلارک رزیدنس / معماری میز

این اقامتگاه واقع در منطقه مایل اند مونترال، بخشی از گروهی از خانه‌های ردیفی است که در آغاز قرن بیستم ساخته شده‌اند. پروژه بازسازی ردپای اصلی ساختمان را احیا می کند و معماری فشرده و کاربردی آن را تقویت می کند. طرح جدید به بازسازی ساختمان کمک می کند و دسترسی به واحد فوقانی را از طریق یک راه پله داخلی بازسازی می کند و در نتیجه نما را آزاد می کند. سنگ خاکستری زمخت برای برجسته کردن ایوان، قرنیز و آرشیتور مزین تمیز شده است که مطابق با میراث منطقه بازسازی شده است. بخش عقب و کف جدید با روکش روی با جوش های دائمی از حجم اصلی متمایز می شود. این حجم فلزی با الهام از انبارها و دیگر ساختمان های بیرونی ساخته شده در کوچه ساخته شده است. در پشت، این الهام در حجم L شکل اصلی منعکس شده است، جایی که فضای بیرونی مجاور اجازه ایجاد یک تراس و بالکن را در تداوم با فضاهای داخلی می دهد. این توالی فضاهای بیرونی، تداوم بین داخل و خارج را در تمام سطوح فراهم می کند و در عین حال حریم خصوصی را برای هر دو خانواده فراهم می کند.

این اقامتگاه حول یک حجم مرکزی طراحی شده است که فضا را تقسیم می کند و هر منطقه را برجسته می کند و یک اقامتگاه کاربردی و دلپذیر را نشان می دهد که در آن هر گوشه ای دعوت به کاوش و کشف می کند. نماهای دائماً در حال تغییر آشکار می شوند و فضاها و سطوح را از طریق مبلمان داخلی به هم متصل می کنند که هم زیبایی شناختی و هم کاربردی است.

فضای داخلی با سادگی، ترکیب جزئیات ظریف که دنیای طبیعی را برای ایجاد یک محیط غوطه ور تداعی می کند، مشخص می شود. این رویکرد فضایی هماهنگ را ایجاد می کند که در آن هر جزئیات به احساس آرامش و راحتی کمک می کند. این آمیختگی رنگ ها و مواد، پس زمینه ای آرام را تشکیل می دهد که با بافت شهری ناهمگون در تضاد است. رنگ های ملایم در فضا ترکیب می شوند، در حالی که مواد طبیعی مانند سنگ و چوب به طور گسترده ای استفاده می شوند که در نتیجه یک فضای لمسی و ارگانیک ایجاد می شود.

تنها فضاهایی که واقعاً برجسته هستند اتاق خواب اصلی و مطالعه هستند، به دلیل قرار گرفتن در طبقه آخر، اما حتی در اینجا، راه پله باز و دو ارتفاع، پیوند بصری بین سطوح ایجاد می کند و حس باز بودن را حفظ می کند. این خانه نه تنها مظهر گفتگو با بافت ساخته شده است، بلکه پناهگاهی را فراهم می کند که به نظر می رسد زمان کند می شود و امکان تفکر در منظر شهری را فراهم می کند. نتیجه یک پناهگاه در میان شلوغی و شلوغی شهر است.