موزه هنر متروپولیتن گسترده و اغلب پیچیده است، اما آنا ماری تندلر دقیقا می‌داند که به کجا می‌رویم. با پوشیدن کفش‌های کتانی نیو بالانس، شورت دوچرخه‌سواری مشکی و تی‌شرتی که عنوان فیلم مارتین اسکورسیزی در سال 1985 را بر روی آن نوشته است. بعد از ساعت کاریدر یک صبح گرم یکشنبه در ماه جولای، Dame Heidi ما را در تالار بزرگ و بخش هنر قرون وسطی هدایت می‌کند که هر دو پر از گردشگران هستند. سطح سر و صدای محیط به میزان قابل توجهی کاهش می یابد و ما وارد یک گالری آرام می شویم که هنرهای تزئینی فرانسوی دوران سلطنت لویی پانزدهم و شانزدهم را به نمایش می گذارد. ما در یک سری اتاق‌های مجلل در فرانسه پیش از انقلاب پوشیده شده‌ایم که آینه‌ها و قالب‌های طلاکاری شده آن‌ها در نور کم شمع‌های برقی می‌درخشند.
ما به اینجا آمدیم تا نقاشی خاصی از رز آدلاید دوکرو را ببینیم که پدرش یکی از نقاشان پرتره ماری آنتوانت بود. زمانی که تندلر دانشجوی کارشناسی ارشد در برنامه مطالعات مد دانشگاه نیویورک بود، جایی که مدرک کارشناسی ارشد خود را در سال 2021 دریافت می‌کند، مقاله‌ای درباره این نقاشی نوشت، یک پرتره از خود که نشان می‌دهد دوکروکس در مقابل یک چنگ با لباس راه راه درخشان ایستاده است. تندلر به من گفت که به مهارت زیادی نیاز است تا پارچه لباس را با چنین رئالیسمی ارائه دهیم، از دامن چروکیده آن گرفته تا روبان شفافی که به دور کمر هنرمند پیچیده شده است.
تندلر می‌گوید: «این نقاشی مانند یک خودنمایی ظریف است.» در آنچه می توانم انجام دهم.
اخیراً، تندلر درگیر نوع خاصی از نقاشی سلف پرتره بوده است. اگرچه او زندگی خلاقانه‌ای داشت و به‌عنوان آرایشگر، آرایشگر و آباژور ویکتوریایی کار می‌کرد، اما برای سال‌ها بیشتر به عنوان همسر جان مولانی در میان مردم شناخته می‌شد – چهره‌ای خشن اما برهنه در مجموعه‌های این کمدین. در ماه‌های قبل از اعلام طلاق، در ماه مه 2021، او شروع به انتشار مجموعه‌ای از سلف پرتره‌های آراسته در اینستاگرام کرد، آثاری که بعداً در گالری هنر دیگر به نمایش گذاشت. عکس گرفته شده در خانه دهه 1930 او در کنتیکت، جایی که او هنوز زندگی می کند، حال و هوا از یک عکس به عکس دیگر تغییر می کند: غم، عصبانیت، و جرقه ای از رضایت خصوصی. در 13 آگوست، Tendler خاطرات خود را منتشر خواهد کرد. مردها او را دیوانه خطاب کردند (Simon & Schuster)، که جنبه های خاصی از زمان طلاق او را برجسته می کند، از جمله اقامت او در بیمارستان روانپزشکی به دلیل آسیب رساندن به خود، اختلالات خوردن، و افکار خودکشی. او می نویسد: پروژه عکاسی نوپا او راهی برای زنده ماندن بود: “باید به خودم یادآوری کنم که هنوز وجود دارم.” یکی از خودنگاره‌های نگران‌کننده تندلر به عنوان جلد کتاب عمل می‌کند.
source: https://www.architecturaldigest.com/story/anna-marie-tendlers-new-memoir-dives-into-her-love-of-maximalist-design