کنایه آمیز و بی احترامی، هنر اروین ورم در گفتگوی مداوم با اشیا و محیط هایی است که ما را احاطه کرده اند. نتیجه سفری است که ما را فرا میخواند تا در مورد آنچه ضروری میدانیم تأمل کنیم و راههایی را که در آن اختلافات سیاسی فراتر از دنیای سیاست حزبی گسترش مییابد، دوباره بررسی کنیم. روح آزاد او برای اولین بار در اواخر دهه 1980 به طور گسترده در دنیای هنر شناخته شد، دقیقاً در سال 1988، با اولین اثر افسانه ای او. مجسمه های یک دقیقه ای که در آن او یا مدل هایش به طور خلاصه به عنوان مجسمه ژست می گیرند.
پس از آن سریال چشمگیر که در آن خطوط بین افراد و اشیا و زندگی و هنر محو شد، وورم که بسیاری او را بزرگترین هنرمند معاصر اتریش میدانند، سریالهای به یاد ماندنی دیگری از جمله ساخت. ماشین چاق (2001)، که در آن اتومبیل های عظیمی از استایروفوم و فوم پلی اورتان ساخته شده و سپس با لاک رنگ آمیزی شده اند. استعاره بیگانه کننده از قابل تصور (2007)، که در آن یک قایق لنگی ساخته شد و سپس در ساحل یک کانال آویزان شد. و مزاحم انسانسازی تهدیدآمیز خانه چربی (2017). همچنین برداشت آزاردهنده ای از دانش نفسانی در آن وجود داشت ماچ گنده (2015)، اثری که در آن دو سوسیس همدیگر را در آغوش می گیرند و شور و اشتیاق سرکوب ناپذیری را گرفته اند.
ورم با حساسیت یک مقالهنویس به اشیاء روزمره نزدیک میشود، با استفاده از هذلگویی طعنهآمیز و پارادوکسهای موذیانه برای دعوت به تأمل و خنثی کردن تهمایههای مردمشناختی و سیاسی آثارش با لبخندی سخت. وورم گفت: “به نظر من، بازی دارای یک قدرت بزرگ، یک قدرت خرابکارانه واقعی است.” طنز و بازی این امکان را فراهم می کند که سؤالات زیادی را مطرح کنید، مطالب مختلف را بدون اینکه توهین آمیز یا اعتقادی باشد، منتقل کنید. و شوخ طبعی و بازیگوشی نیز عناصر کلیدی در اثر دیگری از این هنرمند است-خانه باریک، باریک ترین خانه در جهان (تقریبا 23 فوت ارتفاع، 52 فوت طول، اما فقط 4.5 فوت عرض). مدلهای دیگری از این خانه حومهای به سبک دهه 1960 وجود دارد، اما تنها نمونهای که بهطور دائم در فضای باز به نمایش گذاشته شده، در لو هاور، نرماندی، فرانسه است.
source: https://www.architecturaldigest.com/story/narrowest-house-in-the-world-public-park-france