این خانه های کوچک فرانسوی در جزایر کوچک خودشان واقع شده اند

در شهرهای ساحلی فرانسه که ماهیگیری و فعالیت های دریایی عادی بود، مجموعه ای از خانه های کوچک در جزایر کوچک ساحلی پراکنده شده بودند. در اینجا، نگاهی به دو مورد از آنها می اندازیم که اخیراً به شکوه سابق خود بازگردانده شده اند.

جزیره Nohic، جواهر نمادین بریتانی

در شمال فرانسه، بین جزیره گروکس و شبه جزیره کیبرون، جزیره صخره‌ای کوچکی خواهید دید که ساختمان کوچک‌تری با درهای آبی دارد. جزیره Nohic به نماد Ria d'Étel، یک خلیج ساحلی در بخش Morbihan در بریتانی تبدیل شده است. کل جزیره فقط 4090 فوت مربع مساحت دارد و خانه Maison du Gardien (یا خانه سرایدار) بود.

نمای کلی جزیره 4090 فوت مربعی در بریتانی، که میزبان خانه ای منحصر به فرد پر جنب و جوش است.

عکس: متیو ریورین/گتی ایماژ

جزیره مزرعه صدف

در سال 1893، یک کشاورز محلی به نام استفان، عملیات کوچکی را در جزیره نوهک برای حفظ بسترهای صدف تأسیس کرد، که تا سال 1935 اداره می کرد. سایر صدف کاران بعد از او خانه را اشغال کردند، اما خانه در نوهک به تدریج خراب شد، تا اینکه در نهایت کاهش یافت. خراب کردن آن سپس در سال 1955 متروک شد. تاریخچه خود را با برخی از اقامتگاه های دیگر ساخته شده در ریا دیتیل در پایان قرن نوزدهم، از جمله اقامتگاه های جزیره ساحلی محبوب سنت کادو، به اشتراک می گذارد.

نوهچ به خانه های منزوی شهرت دارد، البته این پدیده در منطقه مربیهان بیشتر دیده می شود.

عکس: متیو ریورین/گتی ایماژ

در این عکس هوایی که آب های کم عمق اطراف Nohic را به تصویر می کشد، تخت های صدف قابل مشاهده است.

عکس: متیو ریورین/گتی ایماژ

بازسازی خانه را نجات می دهد

در سال 2013، یک انجمن محلی اختصاص یافته به مرمت ساختمان تشکیل شد و با کمک حامیان مالی شرکت ها و نهادها، این پروژه در سال 2017 به پایان رسید. سقف قواره ای ساختمان، ساختار داخلی، نمای سنگی محلی، پنجره ها و درها بازسازی شد. توسط 300 داوطلب در یک دوره شش ماهه با بودجه تقریباً 220000 دلار است. در نتیجه، خانه به شکل اولیه خود بازسازی شده است، و اکنون متعلق به کنسرواتوار دو ساحل است، یک سازمان فرانسوی که به حفاظت از مناطق ساحلی زیبایی طبیعی اختصاص دارد (که قبلاً متعلق به دولت بوده است). این انجمن مرتباً توسط انجمن دیگری به نام L'Île du Nohic نگهداری می شود. شهردار پلهنیک، شهری که این جزیره به آن تعلق دارد، خوشحال است که این شهر به “یادآوری تاریخچه پرورش صدف” در منطقه تبدیل شده است.

برتی پریما، ساکن سابق که اکنون هشتاد ساله است، به روزنامه گفت فرانسه غربی در سال 2017: “من و پدر و مادرم آخرین ساکنان جزیره بودیم.” پریما بین سالهای 1935 تا 1939 در آنجا بزرگ شد، تا زمانی که هشت ساله شد. او به روزنامه گفت که باید با قایق کارها را انجام دهد و برای تهیه نان و شیر به سرزمین اصلی برود. مالک قبلی جزیره با شنیدن خبر بازسازی به وضوح احساساتی شد. با این حال، این ویژگی کمیاب نیست. همانطور که گفته شد، بریتنی استانی پر از خانه های کوچک نادیده گرفته شده است، زیرا جزایر کوچک بسیار زیادی دارد. بیایید به یکی دیگر نگاه کنیم، که عملکرد متفاوتی داشت – هنوز به دریا متصل است، اگرچه ماهیگیری وجود نداشت.