جان بخشیدن به خانه دشوار بود، و تئا در همان اوایل متوجه شد که پروژه به دست‌ها (و پنجه‌های) بیشتری روی پشت بام نیاز دارد تا او و گربه نارنجی مکارش، لویی، فراهم کنند. طراح داخلی لوسی گوردون برد از استودیوی LGB وارد شوید، که توضیح می دهد که بعداً در تحول چشمگیر آپارتمان چه اتفاقی افتاد. لوسی می‌گوید: «ما جلسات اولیه طراحی خود را به کندوکاو در کتاب‌های هنری و طراحی گذراندیم، و به آرامی یک زبان بصری در دوره‌ها و ژانرها دوختیم یا مبلمان، حسی از پیچیدگی شهری غیررسمی پدیدار شد که به طور طبیعی انتخاب‌های طراحی من را در طول پروژه هدایت می‌کرد.»
لوسی با طراحی متفکرانه‌اش، سقف‌های بلند، کف‌های چوبی اصلی، پوشش‌های دیواری و پنجره‌های بزرگ، قصد تغییر استخوان‌های آپارتمان را نداشت. او می‌گوید: «نمی‌توانستم یک پرتره اساسی‌تر از شهر نیویورک بخواهم. ویژگی های میراث یادگاری از گذشته خانه قبل از جنگ بود، اما همچنین یادآور شخصی بود که زمانی در آنجا زندگی می کرد: یک بازمانده سالخورده هولوکاست که لوسی او را به عنوان “روحی شجاع و مستقل” توصیف می کند که بیش از بیش از آن در این ساختمان اقامت داشته است. 60 سال. او می افزاید: “ما حضور او را احساس کردیم و می خواستیم میراث اقامت شاد او را در فصل بعدی آپارتمان ادامه دهیم.” برای لوسی، که معمولاً به دنبال تضادهای تازه بین قدیم و جدید است، این به معنای کاوش در ترکیبی از مبلمان و اشیاء عتیقه و معاصر اوایل قرن بیستم با آثار تئا در سراسر فضا بود.
source: https://www.architecturaldigest.com/story/studio-lgb-prewar-brooklyn-apartment