مسجد محله کوشتیا / احسان حبیب + معماران شنتون

+ 28

پاسخ انتقادی به معماری مساجد در بنگلادش مسجد کوشتیا بر اساس اقلیم، هزینه و چیدمان عملکردی ساده بنا شده است. صنعتگران محلی را درگیر کنید و از مواد محلی استفاده کنید. کیفیت آب و هوایی منحصر به فرد آن از طریق مطالعه دقیق فناوری محلی به دست می آید.

زمینه - در بنگال، دو چیز ارتباط تنگاتنگی با زندگی مردم دارد: منظره و مذهب. چشم انداز بنگال عمدتاً توسط رودخانه ها، زمین های کشاورزی و پوشش گیاهی سرسبز شکل گرفته است. این بخش پیچیده ای از فرهنگ و تاریخ ماست. بسیاری از مساجد در طول پنج قرن و نیم حکومت اسلامی قبل از دوره استعمار بریتانیا ساخته شده اند، اما تنها چند مکان دیدنی به درستی نشان می دهند که چگونه سبک مسجد در طول زمان تکامل یافته است. اگر دقت کنید، به نظر می رسد که ساختمان های مسجد به جای ساختن بر روی آن، فقط به داخل زمین بیرون زده اند. این فرم های ساخته شده رابطه ای قوی و جدایی ناپذیر با زمین داشتند. من معتقدم که ابتدا باید چشم انداز بنگلادش و سپس فرم ساخته شده باشد. باید لطافت خاک آبرفتی و روح زمین را درک کرد. ساختمان برای ما اهمیتی ندارد زیرا قبلاً چنین سنت های مجللی نداشته ایم. اما ما تأثیر کمی بر آب و هوا و نیازهای عملکردی زندگی خود داشته ایم.

فضای بین "فضای بین" یک پناهگاه است - آستانه ای آرام که در آن زمان کندتر به نظر می رسد و احساسات عمیق تر است. فضای اینجا برای ارج نهادن به هدفش طراحی خواهد شد: ترکیبی از تفکر، ارتباط و استراحت. جایی است که روستاییان می توانند در آن نماز بخوانند، استراحت کنند و از زندگی خود صحبت کنند. در تابستان سایه خواهد داشت و در زمستان نور ملایم صبحگاهی خواهد داشت.

صلح - معماری باید به دنبال آرامش باشد! ما فضایی را تصور کردیم که آرامش را تداعی می کند و مردم را به طبیعت متصل می کند. طراحی فضاهای فراگیر که گروه های مختلف را در خود جای دهد، برابری و هماهنگی فرهنگی را ارتقا می دهد. این می تواند از طریق ایجاد مناطق مشترک، کاهش تفکیک، یا طراحی فضاهایی باشد که به سنت های محلی احترام بگذارند و در عین حال تجربیات مشترک را ترویج کنند.

آب و هوا - در جهانی که با بحران های اقلیمی دست و پنجه نرم می کند، این ساختار نیز پایدار است. معماری با کاهش اثرات زیست محیطی، استفاده از منابع تجدیدپذیر و ترکیب فناوری های محلی، زندگی انسان را با تعادل اکولوژیکی هماهنگ می کند. این نمونه ای از این است که چگونه معماری می تواند پناهگاه آرامش را فراهم کند.

راحتی - جلو یک دهانه تهویه بزرگ است. نما به گونه ای طراحی شده است که جریان هوای طبیعی را ایجاد کند، محیط داخلی سالم تری ایجاد کند و وابستگی به تهویه مکانیکی را کاهش دهد. با تشویق تهویه متقابل، نما به تنظیم دمای داخلی، به ویژه در آب و هوای گرم و مرطوب کمک می کند. در مناطقی با دما و رطوبت بالا، مانند کوشتیا، نمای تهویه شده به ویژه در پاسخ به آب و هوای محلی مفید است.

جو - در تابستان، نور فرورفته از طریق سوراخ های کوچکی که الگوهای دقیقی روی زمین می اندازند، فیلتر می شود. این اثر متقابل نور و سایه فضا را آرام و خنک می کند و حتی در اوج گرما نیز آن را جذاب می کند. نور ملایم صبح بدون مانع وارد می شود و به آرامی سطوحی را که لمس می کند گرم می کند.

مواد - مصالح اصلی آجر، RCC، چوب ماهون، کاشی محلی و شیشه است. به دلیل دیواره حفره ای، در تابستان خنک می ماند و نور خورشید را برای تابش گرما در زمستان جذب می کند. نه کاملاً درونی است و نه خارجی. مرزها را محو می کند.

هزینه دارد -بودجه بسیار محدود بود و محدودیت های زمینه ای پیچیدگی پروژه را افزایش داد. وجوه موجود کافی نبود و همین امر نیاز به تهیه تمام مواد از بازار محلی را ایجاد کرد. علاوه بر این، کارگران ساختمانی از محله جذب شدند. این اقدامات برای صرفه جویی در هزینه ها و کاهش هزینه های حمل و نقل برای مواد و پرسنل انجام شد.